مقدمه ای بر اهمیت مصرف ویتامین ب ۱۲ بعد از عمل لاغری

ویتامین B12، ماده‌ای حیاتی برای تندرستی انسان، نقش‌های کلیدی در تشکیل گلبول‌های قرمز خون، عملکرد عصبی و تولید DNA دارد. با این حال، بیمارانی که تحت جراحی‌های کاهش وزن مانند “بای پس معده” و “اسلیو معده” قرار می‌گیرند، ممکن است در معرض خطر بالای کمبود ویتامین B12 قرار گیرند، که می‌تواند منجر به مشکلات جدی سلامتی شود. در این مقاله، به بررسی چالش‌ها و راه‌حل‌های مدیریت سطوح ویتامین B12 در بیماران باریاتریک می‌پردازیم تا به حفظ سلامت و پیشگیری از عوارض آتی کمک کنیم.

اهمیت ویتامین B۱۲ در سلامتی

ویتامین B۱۲: مواد غذایی غنی و نقش آن در بدن

ویتامین B۱۲، که به نام کوبالامین نیز شناخته می‌شود، یکی از ویتامین‌های حیاتی برای بدن انسان است. این ویتامین به طور گسترده‌ای در مواد غذایی مانند لبنیات، گوشت، ماهی، مرغ و محصولات لبنی یافت می‌شود. علاوه بر این، ویتامین B۱۲ به برخی غذاها مانند غلات صبحانه اضافه می‌شود و به صورت مکمل خوراکی نیز در دسترس است. این ویتامین نقش کلیدی در تشکیل گلبول‌های قرمز خون، متابولیسم سلولی، عملکرد عصبی و تولید DNA دارد.

عوارض کمبود ویتامین B۱۲

کمبود ویتامین B۱۲ می‌تواند عوارض جدی برای سلامتی به همراه داشته باشد، از جمله افسردگی، پارانویا، هذیان و کم خونی. درمان کمبود این ویتامین اغلب به صورت تجویز مکمل‌های خوراکی یا تزریقی، و در مواردی به صورت اسپری بینی انجام می‌شود.

نحوه مصرف مکمل‌های ویتامین B۱۲

روش‌های مصرف و اهمیت دقت در دوز

مصرف قرص ویتامین B۱۲ باید با دقت انجام شود. سیانوکوبالامین، یکی از شکل‌های متداول این ویتامین، به صورت خوراکی و با آب مصرف می‌شود. توصیه می‌شود که قرص‌ها را نجوید یا خرد نکنید. بهترین زمان برای مصرف ویتامین B۱۲ همراه با غذا است تا جذب آن بهتر صورت گیرد. همچنین، دستورالعمل‌های پزشکی و برچسب‌های دارویی را به دقت دنبال کنید تا از مصرف بیش از حد جلوگیری شود.

کاربردهای درمانی ویتامین B۱۲

درمان‌های متنوع با استفاده از ویتامین B۱۲

ویتامین B۱۲ در درمان بیماری‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد:

1. بیماری ارثی ایمرسلوند-گراسبک: این بیماری با تزریق ویتامین B۱۲ درمان می‌شود.
2. مسمومیت با سیانید: هیدروکسوکوبالامین، یک شکل از ویتامین B۱۲، برای درمان این حالت استفاده می‌شود.
3. آفت دهان و آسیب‌های عصبی: استفاده از پمادها و تزریقات ویتامین B۱۲ می‌تواند به کاهش علائم کمک کند.
4. مشکلات قلبی و استخوانی: هرچند ویتامین B۱۲ در پیشگیری یا درمان بیماری‌های قلبی مؤثر نیست، اما ممکن است برای حفظ سلامت استخوان‌ها مفید باشد.

راهنمای دقیق دوز مصرفی ویتامین B۱۲

دوز معمول ویتامین B۱۲ برای بزرگسالان و کودکان

دوز مصرفی ویتامین B۱۲ ممکن است بر اساس نیازهای فردی و تجویز پزشک متغیر باشد. برای بزرگسالان، دوزهای رایج به شرح زیر است:

• ۱۰۰ میکروگرم در روز
• ۲۵۰ میکروگرم در روز
• ۵۰۰ میکروگرم در روز
• ۱۰۰۰ میکروگرم در روز

برای کودکان، دوز استاندارد شامل ۱۰۰ تا ۲۵۰ میکروگرم در روز است و دوزهای بالاتر باید تحت نظر پزشک تجویز شود.

نیازمندی‌های ویژه برای زنان باردار

زنان باردار به ویژه نیاز به توجه دقیق به مصرف ویتامین B۱۲ دارند زیرا کمبود این ویتامین می‌تواند با خطراتی مانند نقایص مادرزادی و وزن کم هنگام تولد مرتبط باشد. دوز توصیه شده برای زنان باردار ۲.۶ میکروگرم در روز است.

[table id=15 /]

دوز تجویزی برای شرایط خاص

درمان کم خونی خطرناک

برای بزرگسالان مبتلا به کم خونی خطرناک، دوزهای تجویزی عبارتند از:

• ۱۰۰ میکروگرم به صورت عضلانی یا زیر پوستی یک بار در روز به مدت ۶-۷ روز، سپس یک روز در میان برای ۷ دوز.
• اسپری بینی: ۵۰۰ میکروگرم (۱ اسپری در یک سوراخ بینی) در هفته، ترجیحاً یک ساعت قبل یا بعد از مصرف غذای گرم.

برای کودکان:

• ۳۰ تا ۵۰ میکروگرم به صورت عضلانی یا زیر پوستی یک بار در روز به مدت ۲ هفته یا بیشتر، تا زمان رسیدن به دوز کلی ۱۰۰۰ تا ۵۰۰۰ میکروگرم.

این اطلاعات به منظور فراهم آوردن دستورالعمل‌هایی دقیق و مبتنی بر شواهد برای تعیین دوز مصرفی ویتامین B۱۲ در شرایط مختلف فراهم شده است.

میزان مصرف توصیه شده روزانه ویتامین B۱۲

میزان مورد نیاز ویتامین B۱۲ براساس سن و وضعیت

ویتامین B۱۲ برای عملکرد صحیح بدن و سلامت عمومی ضروری است. میزان توصیه شده برای مصرف روزانه این ویتامین بر اساس سن، جنسیت و وضعیت فیزیولوژیکی فرق می‌کند:

• نوزادان ۰ تا ۶ ماه: ۰.۴ میکروگرم
• نوزادان ۷ تا ۱۲ ماه: ۰.۵ میکروگرم
• خردسالان ۱ تا ۳ سال: ۰.۹ میکروگرم
• کودکان ۴ تا ۸ سال: ۱.۲ میکروگرم
• کودکان ۹ تا ۱۳ سال: ۱.۸ میکروگرم
• نوجوانان و بزرگسالان بالای ۱۴ سال: ۲.۴ میکروگرم
• زنان باردار: ۲.۶ میکروگرم
• زنان شیرده: ۲.۸ میکروگرم

مطلب پیشنهادی: ریزش مو بعد از جراحی چاقی درمان و پیشگیری

نوروبیون و نقش آن در جبران کمبود و پیشگیری از کمبود ویتامین ب ۱۲ بعد از اسلیو و بای پس معده چه نقشی دارد؟

نوروبیون یک مکمل دارویی است که به طور خاص برای تأمین ویتامین‌های گروه B طراحی شده است. این دارو شامل ترکیبی از سه ویتامین B1 (تیامین)، B6 (پیریدوکسین)، و B12 (سیانوکوبالامین) است که هر کدام نقش‌های کلیدی در سلامت عصبی و متابولیک بدن دارند. نوروبیون به طور گسترده‌ای برای درمان و پیشگیری از کمبود‌های این ویتامین‌ها و بهبود شرایط ناشی از این کمبود‌ها به کار می‌رود.

موارد استفاده از نوروبیون

نوروبیون در درمان و کنترل شرایط زیر مؤثر است:

• اختلالات عصبی
• تشنج
• کمبود ویتامین B12
• عوارض ناشی از بارداری
• کمبود تیامین
• مشکلات قلبی
• مشکلات روانی
• انواع کم خونی، از جمله کم خونی ناشی از فقر آهن و کمبود ویتامین B12
• هموسیستینوری

عملکرد نوروبیون

نوروبیون با تقویت متابولیسم کربوهیدرات‌ها، حفظ رشد طبیعی، تولید آنتی‌بادی‌ها و هموگلوبین به دلیل تنظیم قند خون، عمل می‌کند. این تأثیرات به نوبه خود به بهبود عملکرد سیستم عصبی و کلی بدن کمک می‌کنند.

عوارض جانبی احتمالی نوروبیون

هرچند عوارض جانبی نوروبیون نادر است، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• نوروپاتی محیطی
• بی‌خوابی
• بی‌قراری
• خارش پوست
• مشکل در بلع

نکات مهم قبل از مصرف نوروبیون

• با پزشک خود در مورد سابقه پزشکی، داروهای فعلی و شرایطی مانند بارداری یا بیماری‌های کلیوی و کبدی مشورت کنید.
• نوروبیون را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید و دستورالعمل‌های موجود بر روی بسته‌بندی دارو را رعایت کنید.
• در صورت بروز علائمی که پس از مصرف دارو ادامه دارد یا بدتر می‌شود، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

تداخلات دارویی نوروبیون

ممکن است نوروبیون با داروهای دیگر تداخل داشته باشد. از جمله:

• آمیودارون
• آرسنیک تری اکسید
• کلرامفنیکل
• فولیک اسید
• گاباپنتین
• فروزوماید

۱۷ دلیل که باعث عدم کاهش وزن شما می شود!

عوارض جانبی مصرف مکمل‌های ویتامین B۱۲

شناسایی عوارض جانبی ممکن

در حالی که ویتامین B۱۲ برای سلامتی مفید است، مصرف بیش از حد مکمل‌ها می‌تواند منجر به عوارض جانبی شود. مهم است که این عوارض را شناسایی کنید تا در صورت بروز، با پزشک خود مشورت کنید:

• درد مفاصل
• سرگیجه
• سردرد
• علائم سرماخوردگی مانند گلودرد و بینی گرفته
• واکنش‌های آلرژیک شدید مانند تورم پوست و خارش
• نارسایی احتقانی قلب و بیماری عروق محیطی
• اسهال و سوء هاضمه
• افزایش تعداد گلبول‌های قرمز خون
• بی حسی و تورم عضلات
• سطح پایین پتاسیم خون و ضربان قلب نامنظم

این عوارض می‌توانند ناشی از حساسیت‌ها یا واکنش‌های بدن به مصرف بیش از حد ویتامین B۱۲ باشند. برای جلوگیری از مشکلات جدی، مصرف ویتامین B۱۲ باید تحت نظر پزشک و بر اساس دستورالعمل‌های دقیق صورت گیرد.

هشدارها و موارد منع مصرف قرص ویتامین B۱۲

۱. خطر سطوح پایین پتاسیم و افزایش پلاکت‌ها

استفاده از دوزهای بالای ویتامین B۱۲، به ویژه برای درمان کم خونی، ممکن است منجر به افت شدید سطوح پتاسیم و افزایش تعداد پلاکت‌ها در خون شود، که این موارد می‌توانند به تهدیدات جدی برای سلامتی منجر شوند. پایش منظم سطوح خونی توسط پزشک در طول درمان ضروری است.

۲. کم خونی ناشی از کمبود اسید فولیک

مصرف ویتامین B۱۲ ممکن است کم خونی ناشی از کمبود اسید فولیک را پنهان کند. ویتامین B۱۲ نباید به عنوان جایگزینی برای اسید فولیک مورد استفاده قرار گیرد، زیرا این دو مکمل نقش‌های متفاوتی در بدن دارند.

۳. خطر آسیب عصبی چشم در بیماری لبر

در صورتی که فردی به بیماری لبر، یک بیماری نادر اعصاب چشم، مبتلا باشد، مصرف ویتامین B۱۲ می‌تواند آسیب جدی به چشم وارد کند. قبل از مصرف هرگونه مکمل ویتامین B، باید با پزشک مشورت کرد.

۴. سرطان‌های مغز استخوان و خون

مصرف ویتامین B۱۲ ممکن است علائم پلی سیتمی ورا، یک نوع سرطان مغز استخوان که باعث تولید بیش از حد گلبول‌های قرمز می‌شود، را پنهان یا آشکار سازد. بنابراین، مهم است که علائم ناشی از این بیماری، مانند خارش بعد از حمام یا سوزن سوزن شدن اندام‌ها، به دقت تحت نظر باشند.

۵. سندرم گسپینگ در نوزادان نارس

محلول‌های تزریقی ویتامین B۱۲ که حاوی بنزیل الکل هستند می‌توانند برای نوزادان نارس خطرناک باشند، زیرا بنزیل الکل می‌تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند.

۶. تجمع آلومینیوم در بدن

نوع تزریقی ویتامین B۱۲ ممکن است حاوی مقادیر کمی آلومینیوم باشد که در افراد با عملکرد کلیوی ضعیف یا نوزادان نارس می‌تواند مشکل‌ساز شود، زیرا آلومینیوم می‌تواند در بدن تجمع یافته و باعث مشکلات مغزی یا استخوانی شود.

۷. واکنش‌های آلرژیک شدید

به ندرت، مصرف ویتامین B۱۲ می‌تواند باعث واکنش‌های آل، که ممکن است در موارد بسیار نادر به شوک آنافیلاکتیک منجر شود. این واکنش‌ها می‌توانند خطرات جدی برای زندگی فرد داشته باشند و نیاز به مراقبت‌های فوری پزشکی دارند. در صورتی که تجربه هرگونه علائمی مانند تورم زبان یا لب‌ها، مشکل در تنفس، یا بثورات پوستی را داشته باشید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

[table id=14 /]

تداخلات دارویی ممکن با ویتامین B۱۲

مصرف ویتامین B۱۲ ممکن است با داروهای دیگری که فرد استفاده می‌کند تداخل داشته باشد. برخی از این تداخلات عبارتند از:

1. متفورمین: مصرف این دارو برای دیابت می‌تواند جذب ویتامین B۱۲ را کاهش دهد، که ممکن است نیاز به تنظیم دوز ویتامین B۱۲ داشته باشد.
2. آنتی اسیدها و مسدودکننده‌های H۲: این داروها می‌توانند جذب ویتامین B۱۲ را کاهش دهند و ممکن است به تنظیم دوزهای ویتامین B۱۲ نیاز داشته باشند.
3. مهارکننده‌های پمپ پروتون: داروهایی مانند امپرازول و لانزوپرازول ممکن است جذب ویتامین B۱۲ را کاهش دهند، که نیاز به توجه ویژه به سطوح ویتامین B۱۲ در بدن دارد.
4. آنتی‌بیوتیک‌ها: داروهایی مانند کلرامفنیکل و نئومایسین ممکن است تاثیرات ویتامین B۱۲ را کاهش دهند.

مطلب پیشنهادی: تغذیه هوشمندانه بعد از عمل چاقی (اسلیو و بای پس معده)

توجه به اهمیت ویتامین B۱۲ در بیماران جراحی باریاتریک (اسلیو و بای پس معده)

ویتامین B۱۲ یا کوبالامین، که در مواد غذایی مانند لبنیات، گوشت، ماهی، مرغ و محصولات لبنی وجود دارد و به غلات صبحانه اضافه می‌شود، نقش کلیدی در تشکیل گلبول‌های قرمز خون، متابولیسم سلولی، عملکرد عصبی و تولید DNA دارد. کمبود ویتامین B۱۲ می‌تواند منجر به افسردگی، پارانویا، هذیان و کم خونی شود.

تأثیر جراحی‌های باریاتریک بر جذب ویتامین B۱۲

بیمارانی که اقدام به جراحی “بای پس معده” یا “اسلیو معده” می‌کنند، به دلیل تغییرات در آناتومی و فیزیولوژی دستگاه گوارش، با خطر بالای کمبود ویتامین B۱۲ مواجه هستند. این جراحی‌ها باعث کاهش تعداد سلول‌های پاریتال و کاهش ترشح اسید معده می‌شوند که در نهایت می‌تواند منجر به کاهش جذب ویتامین B۱۲ شود.

راهکارهای مدیریت و پیشگیری از کمبود ویتامین b12

مکمل‌های ویتامین B۱۲ اغلب به صورت خوراکی یا تزریقی تجویز می‌شوند تا جذب بهتری داشته باشند. اسپری‌های بینی نیز گزینه‌ای برای درمان هستند. در مورد بیماران جراحی باریاتریک، توجه ویژه‌ای به دوز و روش مصرف ویتامین B۱۲ معطوف است، زیرا این بیماران ممکن است به دوزهای بالاتر یا روش‌های مداخله‌ای قوی‌تر برای جبران کمبودهای ناشی از جراحی نیاز داشته باشند.

نکات کلیدی برای بیماران باریاتریک

بیمارانی که جراحی “بای پس معده” یا “اسلیو معده” انجام داده‌اند باید به طور منظم وضعیت ویتامین B۱۲ خود را تحت نظر داشته باشند و در صورت نیاز، مکمل‌های خود را تنظیم کنند تا از عوارض جانبی مانند آسیب‌های عصبی و مشکلات خونی جلوگیری شود. استفاده از دوزهای توصیه شده تحت نظارت پزشک ضروری است تا از مصرف بیش از حد ویتامین B۱۲ و عوارض جانبی ناشی از آن پیشگیری شود.

پیشنهادات

با توجه به افزایش احتمال کمبود ویتامین B۱۲ در بیماران “بای پس معده” و “اسلیو معده”، توصیه می‌شود که پزشکان و متخصصان تغذیه در زمینه تغذیه این بیماران آموزش‌های لازم را به بیماران ارائه دهند و پیگیری‌های منظم برای اطمینان از سطح سالم ویتامین B۱۲ در آنها انجام شود.

در ادامه یک تحقیق علمی انجام شده در این زمینه را با شما به اشتراک می گذاریم.

بررسی خطرات سوء تغذیه در بیماران جراحی باریاتریک

مزایا و چالش‌های قابل توجه جراحی‌های باریاتریک

جراحی باریاتریک به عنوان یک درمان برجسته برای چاقی مفرط، بهبود قابل توجهی در اختلالات متابولیک و کاهش بیماری‌های همراه با چاقی را به همراه دارد. با این حال، این جراحی‌ها خطرات جدی‌ای را نیز به همراه دارند، به ویژه احتمال بروز سوء تغذیه ناشی از تغییرات در جذب و متابولیسم مواد مغذی. عوارض مرتبط با سوء تغذیه اغلب به اشتباه تشخیص داده شده یا به طور ناکافی درمان می‌شوند، که بر ضرورت مراقبت‌های پس از عمل و مدیریت تغذیه‌ای تاکید می‌کند.

انواع جراحی‌های باریاتریک و تأثیرات آن‌ها بر تغذیه

روش‌های باریاتریک به طور گسترده به دو دسته جراحی‌های محدودکننده مانند باندینگ معده قابل تنظیم و گاسترکتومی اسلیو معده، و جراحی‌های مال‌ابسورپتیو شامل بای‌پس گاستریک رو-ان-وای و تقسیم بیلیوپانکراتیک با سوئیچ دوئودنال تقسیم می‌شوند. این جراحی‌ها آناتومی و عملکرد دستگاه گوارش را به شدت تغییر می‌دهند و تأثیرات متفاوتی بر جذب مواد مغذی دارند.

شیوع و انواع کمبودهای تغذیه‌ای

پس از جراحی، بیماران اغلب دچار کمبودهای ماکرونوترینت و میکرونوترینت می‌شوند:

• کمبودهای ماکرونوترینت: سوء تغذیه پروتئینی به عنوان یک دغدغه اصلی مطرح است، بسیاری از بیماران نمی‌توانند نیازهای روزانه خود به پروتئین را برآورده سازند که می‌تواند منجر به عوارض شدید مانند ریزش مو، ادم و هیپوآلبومینمی شود.
• کمبودهای میکرونوترینت: این‌ها شامل کمبود ویتامین‌های B1 (تیامین)، B12، D، E، و A و مواد معدنی مانند آهن و کلسیم می‌شود. هر کمبود دارای علائم خاصی است و نیازمند استراتژی‌های مکمل و مدیریت هدفمند است.

خطرات و مدیریت رشد بیش از حد باکتری‌های روده کوچک (SIBO)

SIBO یک مسئله رایج پس از جراحی باریاتریک است که می‌تواند کمبودهای مواد مغذی را تشدید کند. این شرایط نیازمند تشخیص دقیق و درمانی است که علائم را مدیریت کرده و از عوارض تغذیه‌ای بیشتر جلوگیری کند.

پایش بلندمدت و مراقبت‌های چندرشته‌ای

مدیریت خطرات سوء تغذیه پس از جراحی باریاتریک یک تعهد طولانی‌مدت است که شامل پیگیری‌ها و پایش‌های منظم می‌شود. مراقبت‌های چندرشته‌ای، شامل دیت‌الرژیست‌ها، جراحان باریاتریک و پزشکان عمومی، نقش حیاتی در بهینه‌سازی نتایج بیمار از طریق مراقبت هماهنگ و آموزش بیمار دارند.

نتیجه‌گیری

افزایش محبوبیت جراحی‌های باریاتریک به عنوان درمانی برای چاقی، اهمیت تمرکز بر کمبودهای تغذیه‌ای احتمالی را مطرح می‌کند. درک و رسیدگی به این خطرات از طریق پایش جامع و همکاری چندرشته‌ای حیاتی است برای پیشگیری از عوارض جدی بهداشتی و تضمین سلامت بلندمدت بیماران.

اعتبار این مطالعه علمی و روش انجام آن 

در مقاله‌ای که بررسی شده، مطالعه‌ای جامع بر روی عوارض جراحی باریاتریک با تمرکز بر مشکلات سوء تغذیه انجام گرفته است. این مطالعه با هدف شناسایی و درمان به موقع این عوارض، و همچنین ارزیابی تأثیر جراحی‌های مختلف باریاتریک بر جذب مواد مغذی صورت گرفته است.

روش انجام مطالعه

مطالعه با استفاده از داده‌های به دست آمده از پیگیری‌های بلندمدت بیمارانی که جراحی باریاتریک انجام داده‌اند، صورت گرفته است. داده‌ها شامل اطلاعات دموگرافیک، جزئیات جراحی، پیگیری‌های دوره‌ای وضعیت تغذیه‌ای و سلامت کلی بیماران بوده است. در این مطالعه، روش‌های مختلف تجزیه و تحلیل آماری برای ارزیابی تأثیر جراحی‌های محدودکننده و مال‌ابسورپتیو بر سوء تغذیه ماکرو و میکرونوترینت‌ها استفاده شده است.

اعتبار مطالعه

اعتبار این مطالعه از چند جنبه قابل توجه است:

1. منبع داده‌ها: داده‌های استفاده شده از پایگاه‌های معتبر و با پیگیری‌های طولانی‌مدت جمع‌آوری شده‌اند که این امر به دقت و قابلیت اعتماد نتایج کمک می‌کند.
2. روش‌های آماری: استفاده از تکنیک‌های آماری پیشرفته برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، که به درک بهتر تأثیرات جراحی بر سوء تغذیه و تفکیک تأثیرات نوع جراحی کمک می‌کند.
3. تیم تحقیقاتی: مطالعه توسط تیمی متشکل از متخصصان چند رشته‌ای انجام شده که شامل جراحان، متخصصان تغذیه، و محققان در حوزه باریاتریک است، که همکاری آن‌ها به افزایش دقت و جامعیت تحقیق کمک کرده است.

از این رو، این مطالعه با تکیه بر داده‌های دقیق، روش‌های آماری قوی و تیم تحقیقاتی مجرب، یک منبع ارزشمند برای درک بهتر عوارض تغذیه‌ای ناشی از جراحی‌های باریاتریک و راهکارهای بهبود مراقبت‌های پس از عمل برای جلوگیری از این عوارض به شمار می‌رود.

مطالعه و نتایج

در مقاله‌ای که مورد بررسی قرار گرفته، جراحی باریاتریک به عنوان یک راهکار مؤثر در درمان چاقی مفرط معرفی شده است، اما این جراحی‌ها اغلب با عوارض جانبی مهمی همراه هستند که شامل کمبودهای تغذیه‌ای ناشی از تغییرات در جذب مواد مغذی می‌باشد. بر اساس مطالعه، کمبود ویتامین‌های گروه B، از جمله تیامین (B1)، پیریدوکسین (B6)، و سیانوکوبالامین (B12)، پس از این نوع جراحی‌ها شایع است و می‌تواند منجر به مشکلات عصبی و متابولیک شود.

نقش نوروبیون نوروبیون، مکملی است که به طور خاص برای تأمین ویتامین‌های گروه B طراحی شده و می‌تواند در جلوگیری و درمان کمبودهای این ویتامین‌ها در بیماران جراحی شده باریاتریک کاربرد داشته باشد. این دارو شامل ترکیبی از سه ویتامین B1، B6، و B12 است که هر کدام نقش‌های کلیدی در سلامت عصبی و متابولیک بدن دارند. استفاده از نوروبیون می‌تواند به بهبود وضعیت تغذیه‌ای و کاهش خطر بروز مشکلات جدی ناشی از کمبود ویتامین در این بیماران کمک کند.

موارد استفاده و عملکرد نوروبیون نوروبیون علاوه بر جلوگیری از کمبودهای ویتامین B، در درمان اختلالات عصبی، تشنج، مشکلات قلبی و انواع کم خونی مؤثر است. این مکمل با تقویت متابولیسم کربوهیدرات‌ها، حفظ رشد طبیعی و تولید آنتی‌بادی‌ها و هموگلوبین به دلیل تنظیم قند خون عمل می‌کند، که این تأثیرات به نوبه خود به بهبود عملکرد سیستم عصبی و کلی بدن کمک می‌کنند.